Homepage

De geschiedenis van Egger-Bahn.  Click hier für Deutsch.        

Klik hier voor de geschiedenis van de Merknaam / Click hier für den Geschichte Der Markennamen .

Click here for the history of the Markname. Click ici pour l'histoire du nom de marque. 

In 1963 werd EGGER-BAHN voor het eerst voorgesteld op de Nürnberger Spielwarenmesse. Dat was in een groot diorama dat er bijzonder liefdevol uitzag. De modellen van de gebroeders Egger waren bijzonder gedetailleerd. Dat kende men in die tijd nog helemaal niet. De modellen van Egger-Bahn kon men nadien op allerlei diorama's terug vinden. Faller bijvoorbeeld heeft veel gebruik gemaakt van de Egger modellen. Faller was in een schaal van 1: 100 en omdat het smalspoor er kleiner uitzag leken de Faller modellen op de juiste schaal.  

Alle Bilder Archiv Werner Schneider    
Alle Bilder Archiv Werner Schneider ( letzten drei Hoffman und M Donda    
 
 Bild: Emil Klingelfuss; Archiv Roald Hofmann     

Het ongekende succes had ook zijn keerzijde. De produktiecapaciteit moest snel vergroot worden om aan de vraag te kunnen voldoen. Hiervoor moest kapitaal aangetrokken worden. Daarbij hadden de broers geen gelijk beeld over de toekomst en de soort en kwaliteit van de produkten. Alle onenigheid tesamen leidde ertoe dat de drie broers midden zestiger jaren besloten ermee op te houden om tesamen het bedrijf te leiden.   De beide broers heetten Theodor (12-8-1926 bis 29-12-2007) en Johann; Theo was de geestelijke vader van de modellen en ook de technische kracht, Johann heeft zich om de marketing zaken bemoeit. De derde deelnemer, vanwege zijn geld in principe de belangrijkste,  war de halfbroer uit het eerste huwelijk van zijn moeder, heette Bach. (voornaam onduidelijk)
(Bron: Roald Hofmann)

archiv Roald Hofmann
 

Om aan de grote vraag te kunnen voldoen, besloot men om de modellen en daarmee het produktieproces te vereenvoudigen. De markt reageerde hier slecht op en de omzet bleef achter bij de verwachtingen. De investeringen bleven in de voorraad zitten en konden niet meer omgezet worden. Een andere financier werd gevonden in de firma Tristan-films die o.a. de films van Winnetou maakte. Door het grote financiële belang verwierf men ook zeggenschap in het modelontwerp. Hier zijn de amerikaanse modellen uit voortgekomen. Modellen die niet samengingen met het beeld dat de gebroeders Egger zelf hadden.

Toen de verkoop  niet verbeterde hebben de nieuwe eigenaren het merk Egger-Bahn aan Jouef in Frankrijk verkocht. Jouef bracht een deel van het assortiment, soms nog verder vereenvoudigd, op de markt naast hun eigen modellen.  Begin van de  zeventiger jaren is Jouef met de produktie gestopt omdat er te weinig vraag naar de modellen was. Omdat er toch vraag vanuit de klanten bleef naar de smalspoormodellen van egger/Jouef besloot men midden tachtiger jaren opnieuw een aantal modellen uit te brengen. De modellen kregen nieuwe motoren van Mabuchi en een ander motorframe. Omdat de afzet grotendeels op Frankrijk geöriënteerd was, bleef de omzet natuurlijk achter en begin negentiger jaren is opnieuw de produktie beëindigd. Ook waren de mallen van de modellen grotendeels versleten en deze opnieuw te maken was financiëel niet haalbaar. 

Ook de merknaam "Egger-Bahn" heeft Jouef laten verlopen in de negentiger jaren. Deze is voor de Benelux officiëel door mij gedeponeerd. 

In Duitsland is de naam teruggekocht door Dr-ing Theodore Egger, later door Roald Hofmann. 

Een poging tot opleving.

In april 1999 is geprobeerd of het mogelijk was om Egger-Bahn opnieuw op de markt te brengen. 

Het initiatief kwam van Andreas Schönfeld. Die had daartoe alle liefhebbers samengebracht en had ook alles betaald en geregeld. 

Deelnemers waren: Herr Dr-Ing Theodor Egger, Herr Dr-ing Wolfram Ziegler, Andreas Schönfeld, Roald Hofmann en Ruud Wittekoek. 

 

Dr-ing Ziegler was de oorspronkelijke ontwerper van Egger-Bahn. Nagenoeg alle modellen zijn van zijn hand. 

                    Ontwerp van lok 102 en de rongenwagen.

 vlnr: Ruud, Wolfram, Andreas, Theodor, Roald

    

Herr Dr Theodor Egger.(12-8-1926 bis 29-12-2007)

 

Naast heel veel gezelligheid en het leren van de echte Egger-geschiedenis hebben we de mogelijkheden bekeken om het merk Egger-Bahn terug op de markt te zetten. Zowel in schaal Oe als HOe. Zowel van de treinen als ook van de boten. Vooral dit laatste had de grote voorkeur van Theodor Egger zelf. 

Op de foto hiernaast staan een aantal bestaande en nieuwe modellen. De diverse lorries in schaal Oe zijn allemaal handmodellen. De lok is een model van Fleischmann Magic train. De HOe modellen zijn uit de zestiger jaren. De vlotten zijn zowel in HO als in schaal O gebouwd door Theodor Egger. 

Helaas bleek het financiëel niet haalbaar om aan dit project te beginnen. De investeringen zijn gewoonweg te groot. Het idee kon dan ook niet tot realisatie komen. 

Roald Hofmann had vanuit zijn beroep goede contacten met een fabrikant en heeft via hun de Egger-modellen kunnen te laten produceren.  

 

Die Geschichte der Egger-Bahn

 

In 1963 war EGGER-BAHN zunächst auf die Nürnberger Spielwarenmesse. Das war in einem großen Diorama, die sehr liebevoll gestaltet war.

Modelle der Egger Brüder waren sehr detailliert. Das war es in dieser Zeit nicht üblich. Die Modelle der Egger-Bahn könnte mann finden auf alle Arten von Dioramen.

Faller, zum Beispiel, viele nutzten die Egger-Modelle. Faller war in eine Masstab von 1: 100 und da den Schmalspur etwas kleiner aussah schien den kleinere Faller Modellen auf dem richtigen Maßstab. 

Der beispiellose Erfolg hatte ihre Schattenseiten. Die Produktionskapazität wurde schnell erweitert um die Nachfrage zu decken. Dafür brauchte mann Kapital.

Dabei hatten die Brüder keine rechte Bild über die Zukunft und die Art und Qualität der Produkte.

Alle Meinungsverschiedenheiten zusammen führte die drei Brüder Mitte der sechziger Jahre beschlossen auf zu hören um gemeinsam den Unternehmens zu leiten. 

Die beiden Brüder hiessen Theodor (12-8-1926 bis 29-12-2007) und Johann; Theo war der geistige Vater der Sache und auch die (technisch) treibende Kraft, Johann hat sich um das Kaufmännische gekümmert.

Der dritte, wegen des Geldes ja im Prinzip der wichtigste, das war der Halbbruder aus erster Ehe der Mutter, der hiess Bach (Brunenn Roald Hofmann)

 

 

Um der großen Nachfrage zu erfühlen hat mann sich entschieden, die Modelle und die Produktion weiter zu vereinfachen.

Der Markt reagierte schlecht und der Umsatz blieb hinter den Erwartungen zurück. Die Investitionen blieben auf Lager liegen und können nicht umgewandelt werden.

Ein weiterer Finanzier wurde gefunden in der Firma Tristan-Filme zB hersteller des Filmes wie Winnetou. Die großen benötigte Summen betimmten auch über das Eigentum an den Modell-Design.

Hiervon sind die amerikanischen Modelle entstanden. Modelle waren nicht die Wahrnehmung, dass die Brüder selbst hatten von Egger. 

Wenn den Verkauf nicht verbessert, haben die neuen Eigentümer den Marken Egger-Bahn an Jouef in Frankreich verkauft.

Jouef verbrachte einen Teil des Bereichs, manchmal sogar noch weiter vereinfacht, auf dem Markt. Zusätzlich zu ihren eigenen Modellen.

Anfang der siebziger Jahre ist Jouef mit der Produktion aufgehört, weil es zu wenig Nachfrage für die Modelle war. 

 

Da es doch Nachfrage war von Kunden weiterhin nach den Modellemn von Egger/Jouef entschloss Jouef  mitte der achtziger Jahre eine Reihe von Modellen erneut auf den markt zu stellen

Die Modelle kamen mit neue Motoren von Mabuchi und mit andere Rahmen. Denn Marketing war zum großen Teil auf Frankreich gerichtet und darum war natürlich den Verkauf zu wenig und

Anfang der neunziger Jahre ist die Produktion wieder beendet. Auch die Formen der Modelle waren weitgehend abgetragen und neu erstellt wurde finanziell nicht machbar ist. 

 

Das Eigentüm der Marke "Egger-Bahn " hat Jouef in den neunziger Jahren nicht erneuert. Dies ist für die Benelux gekauft und registriert von mir. In Deutschland ist der Name von Dr.-Ing Theodore Egger zurückgekauft, später Roald Hofmann. 

 

Ein Versuch zum wiederherstellung.

Im April 1999 haben wir versucht, ob es möglich war, den Egger-Bahn wieder auf den Markt zu bringen. Die Initiative ging von Andreas Schönfeld. Den war es den alle Fans zusammen hat gebracht und hat auch alles bezahlt und organisiert.

Die Teilnehmer waren: Herr Dr. ing Theodor Egger,  Herr Dr.-Ing Wolfram Ziegler, Andreas Schönfeld, Roald Hofmann und Ruud Wittekoek.

Nicht nur gemütlichkeit und den richtige Egger-geschichte kennen lernen war das Ziel, aber ins besonders das untersuchen der Möglichkeit um Die Egger-Modellen wieder auf den Markt zu bringen. Und dass im Masstab HOe und Oe. Und dabei von Zügen und von Schiffe da Herr Egger ganz begeistert war von Schiffe.

Leider stellte es sich aus dass es finanziel nicht machbar war dies zu machen. Den Investitionen waren einfach zu gross. Daher konnte dieser Idee nicht realisiert werden,

Roald Hofmann hat gute Kontakte mit ein Hersteller. Er hat mit Euer Hilfe die Egger-Modelle neu herstellen lassen.  

 

Naar boven, top, oben, au dessus

Homepage

 

 

Enkele ontwerpen van Wolfram Ziegler. De Egger-stijl is onmiskenbaar. Helaas zijn de modellen niet verder gekomen dan wat schetsen. De beer in het midden is een persoonlijk cadeau,maar hij lijkt op z'n gever. 

 

 
Markennamen, Merknaam merknaam, Markennamen.  
 

Hoe het smalspoorvirus is ontstaan.

Mijn opa was conduteur bij de RTM ( Rotterdamsche tramweg Maatschappij) en hij deed dienst op goeree- Overflakkee.

Mijn vader had ook een grote belangstelling voor de tram en heeft mij ook vaak meegenomen naar het emplacement aan de Roozestraat te Rotterdam.

Daar zijn deze foto's getuige van.

 

J Wittekoek (1885-1978), conducteur RTM de karakteristieke motorwagen M 67 Motorwagen 1804 

 

Mijn vader had voor mij een schaal 0 trein zelf gebouwd in 1959. Stoomlok en wagons. Mijn vader had maar één arm.

Naar boven, top, oben, au dessus

Homepage